.
.
.
بالاخره روزی رسید که بتوانم در مورد هندسه ی غیراقلیدسی، در خصوص «سطوح ریمانی» و منحنی های هیپربولیک بنویسم. هر یک از این نام ها دروازه ی دنیایی جادویی و اسرارآمیز را بر روی من باز می کنند، دنیاهایی که برای من تا ابد پررمز و راز باقی خواهند ماند. مریم میرزاخانی، اما، در این دنیاهای سحرآمیز منزل دارد. این بانوی 37 ساله ی ایرانی ریاضی دان است، در دانشگاه استنفورد سرگرم پژوهش است و حالا به عنوان اولین زن، به دریافت « نشان فیلد» سرافراز شده است. مدالی که بالاترین افتخار برای هر آدم اهل حساب به حساب می آید. میرزاخانی می گوید که هر چه بیشتر وقت اش را با ریاضی می گذراند، «به همان اندازه بیشتر هیجان زده و شیفته ی ریاضیات می شود». چنین به نظر می رسد که ما باید ریاضی دان ها را انسان های خوشبختی فرض کنیم. آنها برای سفرهای اکتشافی خود به جنگل زاویه ها، کسرها و ریشه ها چیز زیادی نیاز ندارند.
بیشتر آنان از به کارگیری ابررایانه ها چشم پوشی می کنند (بانو میرزاخانی آرای خود را روی کاغذ می نویسد و می کشد)، اهل پول و مال دنیا هم نیستند (چند سال پیش ریاضی دان روس گئورگی پرلمان از گرفتن یک جایزه ی نقدی یک میلیون دلاری سر باز زد)، و با اجتماعات بزرگ هم میانه ای ندارند ( اندرو ویلس بریتانیایی معمای «فرضیه فرمات» را به این صورت حل کرد که چند سال تمام خودش را در اتاق کارِ خانه اش حبس کرد).
«پاول اردوس» ریاضی دان مجار مظهر زندگانی ایده آل به عنوان ریاضی دانی صرفه جو و در عین حال شیفته ی ریاضی است. او عملاً هیچ نمی خوابید، خود را به ضرب قهوه و مواد نیروزا بیدار نگه می داشت و روزگارش را به صورت «مرد با چمدان» نزد همکاران اش در اقصی نقاط جهان گذراند.
.
بانو میرزاخانی در حال گرفتن « نشان فیلد» از
دست «پارک‌گون‌های» رییس جمهور کره‌جنوبی
.
این که حتی مرگ وقفه ای در هوس ترکیب سری ها و توالی های ریاضی بوجود نمی آورد را ریاضی دان افسانه ای هندی «سرینیواسا رامانویان» به اثبات رساند. بر بستر مرگ دوستی به دیدارش شتافت که کم معروف نبود: «جی.اچ. هاردی» انگلیسی.
هاردی گفت: "نمره ی تاکسی که مرا به اینجا رساند 1729 بود. چه عدد کسل کننده ای!" مرد هندی که نفس های آخر را می کشید، پاسخ داد: "هیچ این طور نیست که تو می گویی ، هاردی! این عدد بسیار جالب است! این کوچک ترین عددی است که می توان آن را به دو صورت مختلف به عنوان مجموع دو عدد مکعب نوشت!*"
ممکن است بگویید که "خیلی خوب، این ها را ما هم می دانستیم!" اما آن چیزی که شما شاید فراموش کرده باشید این است: آن هنرپیشه ی دوست داشتنی که همین چند هفته ی پیش در گذشت، «رابین ویلیامز» را می گویم، در صحنه ای از فیلم بسیار زیبای Good Will Hunting چیزی در مورد «رامانویان» گفت. این فیلم شگفت داستان زندگی ریاضی دان ممتازی را تعریف می کند، و از جستجوی خوشبختی و شجاعت می گوید، که لازمه های زندگی هستند.
.
.
پانویس:
* عدد 1729 را می توان به دو صورت زیر نوشت:
13 + 123 = 1729
93 + 103 = 1729
.
.
مطالب مرتبط:
معادله ای که حل نشده باقی ماند
بورسیه جدید دانشگاه استفورد به یاد و نام «مریم میرزاخانی»
.
.
منابع:
نشریه Focus، شماره 34 سال 2014
https://plus.google.com/108747284958961233056/posts
.
.
.
یادشان گرامی ، همه ی کسانی که در راه علم و عمل مخلصانه و بدون چشم داشت کار کردند