.
.
این مدار ساده ترین فرستنده ی اف.ام. ی است که می توانید داشته باشید. در این فرستنده از میکروفن خبری نیست، اما سیم پیچ آن چنان حساس و «میکروفنی» ست که هر سر و صدایی در اتاق را از راه لرزش میزی که فرستنده روی آن قرار دارد دریافت می کند.
.
.
این مدار هیچ بخشی برای تعیین فرکانس هم ندارد. به این بخش، اگر وجود داشت، «مدار تنظیم شده» (Tuned Circuit) یا «مدار تانک» (Tank Circuit) می گویند و در بر دارنده ی یک سیم پیچ و یک خازن است. مداری که اینجا معرفی کرده ایم چنین بخشی را ندارد. فعال شدن ترانزیستور از طریق مقاومت 47 کیلواهم صورت می گیرد. با راه افتادن ترانزیستور، یک ضربه یا پالس الکتریکی به سیم پیچ 15 دوری مدار فرستاده می شود. «فلوی مغناتیسی» از این سیم پیچ به پیچش 6 دوری القا شده و از طریق خازن 22 نانوفارادی به بیس ترانزیستور وارد می شود. این ضربه ی الکتریکی توسط ترانزیستور تقویت می شود و به این ترتیب این روند به صورت چرخه ای ادامه پیدا می کند.
سرعت تکرار این ضربان ها توسط سیم پیچ 6 دوری تعیین می گردد. با فشاردادن دورهای این سیم پیچ به سمت هم و فشرده تر کردن آن، تعداد ضربان ها در واحد زمان یا همان فرکانس مدار کاهش می یابد. این مدار با مقادیر داده در فرکانسی در حدود 90 مگاهرتز کار می کند. مدار 16 میلی آمپر جریان مصرف می کند.
.
.
سیم پیچ مدار (15 + 6 دور در امتداد هم) را با سیم لاکی 0/5 میلی متری، مرتب و کنار هم، دور یک سرمته به قطر 3 میلی متر بپیچید و پس از تمام شدن کار، سرمته را از داخل آن خارج کنید. این سیم پیچ نه لوله ای دارد و نه هسته ای و یک «سیم پیچ هوایی» می باشد. برای ترانزیستور مدار می توان از هر نوع فرکانس بالایی مانند BF494 یا BF199 یا هر نوع مناسب دیگری بهره گیری کرد.
برد این فرستنده با یک آنتن 30 سانتی متری، مثلاً یک قطعه سیم مفتولی مسین، کمابیش 10 متر است.
.
.
علی
